Recydywa

Recydywa prosta

Recydywa podstawowa została uregulowana w art. 64 § 1 kodeksu karnego, który stanowi, że jeżeli sprawca skazany za przestępstwo umyślne na karę pozbawienia wolności popełnia w ciągu 5 lat po odbyciu co najmniej 6 miesięcy kary umyślne przestępstwo podobne do przestępstwa, za które był już skazany, sąd może wymierzyć karę przewidzianą za przypisane sprawcy przestępstwo w wysokości do górnej granicy ustawowego zagrożenia zwiększonego o połowę.

Żeby recydywa prosta miała zastosowanie sprawca musi zostać pierwotnie skazany na karę pozbawienia wolności a nie np. w wyniku niewykonania kary grzywny, którą następnie sąd zamienił na zastępczą karę pozbawienia wolności. Termin pięcioletni należy liczyć od momentu zwolnienia osoby z zakładu karnego. Również warto zwrócić uwagę na fakt, że przepis ten wskazuje jedynie na przestępstwa popełnione umyślnie wyłączając ze swojego zakresu nawet te najpoważniejsze przestępstwa, które zostały popełnione nieumyślnie. Nowo popełnione przestępstwo musi być podobne do tego za które pierwotnie oskarżony został skazany. Chodzi tutaj o przestępstwa podobne, czyli godzące w to samo lub zbliżone dobro prawne.

Recydywa wielokrotna

Jeżeli sprawca uprzednio skazany w warunkach recydywy prostej, który odbył łącznie co najmniej rok kary pozbawienia wolności i w ciągu 5 lat po odbyciu w całości lub części ostatniej kary popełnia ponownie umyślne przestępstwo przeciwko życiu lub zdrowiu, przestępstwo zgwałcenia, rozboju, kradzieży z włamaniem lub inne przestępstwo przeciwko mieniu popełnione z użyciem przemocy lub groźbą jej użycia, sąd wymierza karę pozbawienia wolności przewidzianą za przypisane przestępstwo w wysokości powyżej dolnej granicy ustawowego zagrożenia, a może ją wymierzyć do górnej granicy ustawowego zagrożenia zwiększonego o połowę.

Sprawca recydywy wielokrotnej musi popełnić w sumie co najmniej 3 przestępstwa żeby zastosowanie miało uregulowanie przewidziane w art. 64 § 2 kodeksu karnego. Przed popełnieniem 3 przestępstwa sprawca musiał w ramach recydywy prostej odbyć co najmniej 1 rok pozbawienia wolności ( może to być suma kary odbytej za 1 jak i 2 przestępstwo jednak muszą one wynosić co najmniej 6 miesięcy). Problemy może budzić stwierdzenie kiedy będziemy mieli do czynienia z multirecydywą jeśli chodzi o charakter popełnionych przestępstw. Należy zwrócić uwagę, że 1 i 2 przestępstwo muszą być przestępstwami podobnymi np. 1 to przestępstwo kradzieży a 2 przestępstwo to kradzież z włamaniem, a następnie 2 i 3 muszą być przestępstwami tego samego rodzaju np. kradzieży z włamaniem.

Konsekwencje recydywy i uprzedniego skazania

Za przestępstwo popełnione w recydywie podstawowej sąd może wymierzyć karę przewidywaną za 2 przestępstwo w wysokości do górnej granicy ustawowego zagrożenia zwiększonego o połowę. Fakultatywny charakter tego zaostrzenia odpowiedzialności sprawia, że pomimo zaistnienia wszystkich warunków odpowiedzialności w ramach recydywy, sąd nie musi zastosować surowszego rygoru odpowiedzialności.

Konsekwencje odpowiedzialności w warunkach recydywy wielokrotnej są poważniejsze. Sąd będzie musiał wymierzyć karę pozbawienia wolności w wysokości przekraczającej dolną granicę przynajmniej o jeden miesiąc, a możliwe jest wymierzenie jej w wysokości górnej granicy zwiększonej o połowę.

Do pozostałych konsekwencji prawych wcześniejszego skazania można zaliczyć następujące sytuacje:

1. zakaz zajmowania wszelkich lub określonych stanowisk, wykonywania wszelkich lub określonych zawodów albo działalności, związanych z wychowaniem, edukacją, leczeniem małoletnich lub z opieką nad nimi w razie ponownego skazania sprawcy w warunkach określonych w art. 41 § 1a kodeksu karnego;
2. orzeczenie obowiązku powstrzymania się od przebywania w określonych środowiskach lub miejscach, zakazu kontaktowania się z określonymi osobami lub zakazu opuszczania określonego miejsca pobytu bez zgody sądu na zawsze w razie ponownego skazania sprawcy w warunkach określonych w art. 41a § 3 kodeksu karnego;
3. zakaz wstępu na imprezę masową i obowiązek określony w art. 41a § 3 kodeksu karnego w razie ponownego skazania sprawcy za przestępstwo popełnione w związku z imprezą masową (art. 41b § 4 kodeksu karnego);
4. obligatoryjne orzeczenie zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów na zawsze w razie ponownego skazania osoby prowadzącej pojazd mechaniczny w warunkach z art. 42 § 3 kodeksu karnego;
5. uznanie czynu za zabójstwo kwalifikowane ze względu na znamię wcześniejszego prawomocnego skazania za zabójstwo;
6. zakaz stosowania warunkowego umorzenia postępowania karnego w razie ukarania sprawcy za przestępstwo umyślne;
7. podwyższenie ustawowego zagrożenia karą w przypadku ponownego skazania sprawcy za prowadzenie pojazdu mechanicznego w stanie nietrzeźwości lub pod wpływem środka odurzającego albo za przestępstwo komunikacyjne popełnione w stanie nietrzeźwości lub pod wpływem środka odurzającego.

Blog, Prawo karne

Tagi: Art. 41 k.k., Art. 42 k.k., Art. 64 k.k.