Bezprawne uprowadzenie lub zatrzymanie dziecka a Konwencja Haska
Bezprawne uprowadzenie lub zatrzymanie dziecka a Konwencja Haska
Celem Konwencji dotyczącej cywilnych aspektów uprowadzenia dziecka za granicę, sporządzonej w Hadze w dniu 25 października 1980 r. (tzw. Konwencja Haska) jest przeciwdziałanie negatywnym skutkom międzynarodowego uprowadzania lub zatrzymywania dzieci. Zasadniczym założeniem postępowania wszczętego na podstawie przepisów Konwencji jest doprowadzenie do przywrócenia stanu faktycznego i prawnego, jaki istniał przed bezprawnym uprowadzeniem lub zatrzymaniem dziecka.
Z bezprawnym uprowadzeniem lub zatrzymaniem dziecka patrząc przez pryzmat Konwencji Haskiej mamy do czynienia wówczas, jeżeli nastąpiło naruszenie prawa do opieki przyznanego przez ustawodawstwo państwa, w którym dziecko miało miejsce stałego pobytu bezpośrednio przed uprowadzeniem lub zatrzymaniem oraz, jeżeli w chwili uprowadzenia lub zatrzymania prawo to było skutecznie wykonywane.
Dwa podstawowe warunki determinują możliwość domagania się powrotu dziecka. Po pierwsze, dziecko nie ukończyło jeszcze 16 lat, po drugie ? dziecko zostało bezprawnie uprowadzone (lub zatrzymane) z jednego państwa, które jest stroną Konwencji, do innego państwa, które również jest stroną Konwencji.
Wniosek można złożyć za pośrednictwem organu centralnego państwa stałego pobytu dziecka lub bezpośrednio do organu centralnego państwa wezwanego. W Polsce właściwy organ to Ministerstwo Sprawiedliwości. Wnioski o powrót dziecka sporządzone na podstawie przepisów Konwencji są rozpoznawane przez właściwe organy, tj. sądy lub organy administracyjne państwa, do którego dziecko zostało uprowadzone lub w którym zostało zatrzymane.
Zasadą przyjętą w Konwencji jest niezwłoczny powrót dziecka do państwa miejsca jego stałego pobytu. Organ orzekający państwa, do którego dziecko zostało bezprawnie uprowadzone lub w którym zostało bezprawnie zatrzymane jest obowiązany do zarządzenia jego niezwłocznego powrotu, jeśli dziecko nadal w tym państwie przebywa, a wniosek wpłynął przed upływem roku od momentu uprowadzenia lub zatrzymania dziecka. Powrót dziecka powinien zostać zarządzony nawet po upływie 1 roku, chyba że zostanie ustalone, że dziecko przystosowało się już do swego nowego środowiska.